tag:blogger.com,1999:blog-78864946059867332452024-03-14T02:10:46.941+02:00Φαραγγια των αγγελωνΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΔΙΝΑΡΑΣΓιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.comBlogger69125tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-56037407486964315572010-09-09T19:20:00.000+03:002010-09-09T19:26:12.439+03:00ΑΝΑΧΩΜΑΣτάλες ακριβές μιας ουσίας μυστικής<br />ποτίζουν το χώμα ποτίζουν τις ρίζες<br />και σηκώνουν τη λήθη<br />να γυρίσει στα σπάργανα.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-87602847542676603922010-08-24T15:43:00.000+03:002010-08-25T15:44:08.916+03:00ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟΑν μπορούσες<br />να χαμήλωνες τ'ανάστημα<br />να χωρούσες ξανά<br />στο γέλιο και τη λύπη ενός παιδιού,<br />ίσως να ένιωθες έστω κι αργά<br />την αννποψία της μάταιης δόξας.<br />Ίσως να μπορούσες για μια στιγμή<br />να διαγράψεις τα προσωπεία<br />που αλλοίωσαν τη ζωή σου<br />και το ευτελές αντίκρισμα<br />του αβέβαιου κέρδους.<br />Τα ταπεινά πουλιά, στη δόξα της γύμνιας τους,<br />γράφουν διαδρομές αγγέλων<br />και τροπισμούς φωτός.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-11357810249678228422010-07-23T16:40:00.000+03:002010-07-23T16:42:23.489+03:00ΟΙΩΝΟΣΌταν πέφτει το φως<br />κουρνιάζουν τα τεντωμένα βήματα.<br />Κι οι φωνές που στο διάστημα της μέρας<br />μεγεθύνονταν στρεβλωτικά<br />στ' αβέβαιο τραγούδι τους<br />αποσιώπησαν την ταραχή τους.<br />Κι έμεινες γυμνός, ακάλυπτος<br />να περιμένεις το αναπότρεπτο φως της σελήνης<br />να λούσει την κούραση της ψυχής<br />που επιμένει στη σκληρή γαλήνη σου -<br />που στέκεται στον άδειο χώρο<br />στο κίτρινο φως<br />να σε χωνιάσει στη σκιά της<br />σαν τη μητέρα που θρηνεί<br />πρωθύστερα<br />τον πόνο του παιδιού της.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-64548931370807904642010-06-17T12:03:00.000+03:002010-06-17T12:04:52.862+03:00ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΞΕΡΟΥΣπίτια χαμηλοτάβανα σειρά περίμεναν<br />τη δειλινή σκιά μας να χαμογελάσει<br />στα οπλισμένα τόξα της κρυφής χαράς των κοριτσιών.<br />Κι οι ματιές τους πιο πάνω από τη θάλασσα<br />πάντα αφρισμένες να σημαδεύουν<br />το χλωρό μας θόλο πάντα σαίτες<br />βουτηγμένες στο μύχιο χρόνο τον κομμένο στα δυο<br />τον κλεμμένο ιστό της αδέξιας ορμής μας.<br />Οι πινελιές που χάραξε το φως των χειλιών τους<br />αυλάκωσαν το μέτωπο μας<br />να ταξιδέψουν τα λιγνά τους σώματα<br />κι οι ψυχές που έμειναν πίσω<br />ξωτικά της πλανόδιας πεθυμιάς.<br />Στοιχειά των ανέμων<br />που γδέρνουν το μετέωρο τραγούδι μας.<br />Μα νιώσαμε τη θάλασσα στον τριγμό της ήβης<br />ν' ανοίγει διάπλατα<br />τα πέταλα των απολιθωμένων πόθων.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-36507436267877021862010-05-15T09:50:00.000+03:002010-05-15T09:52:08.130+03:00Η ΣΟΔΕΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝΣτην οργή της ψυχής σου<br />βάλε ένα σύννεφο πυκνό της βροχής.<br />Στο ουράνιο τόξο που ακολουθεί<br />θα δεις όλα τα χρώματα<br />να σταλάζουν τη σοδειά των ονείρων.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-1635842686713475852010-04-13T16:49:00.000+03:002010-04-13T20:29:48.869+03:00ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟΣκαρφάλωσες στ' άδυτα βράχια.<br />Στις αητοφωλιές των ρωγμών<br />και των γόνιμων χρωμάτων.<br />Πυκνές φτερούγες έκρυψαν το λεπίδι<br />που έμελλε να βυθιστεί<br />στη χίμαιρα της πρώιμης ανθοφορίας.<br />Άνεμοι στη γέννηση τους στέγνωσαν<br />τ' αραγμένα ξύλα παίρνοντας τη νοτιά της εξορίας<br />- απόμακρη καταιγίδα -πίσω στην πράσινη μήτρα.<br />Υπάρχεις στο σκοτεινό ποτάμι της μύχιας ταραχής.<br />Στην τεντωμένη χορδή της πλήρωσης και της λιγοθυμιάς του ονείρου.<br />Γύρισε ο καιρός.<br />Σήκωσε το τραγούδι μας<br />να οριοθετήσει ταξίδια στο άπειρο.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-33674097305802885142010-02-11T07:41:00.000+02:002010-02-11T07:42:43.786+02:00ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΑΣτη μέση του χωραφιού έπιασε κουβέντα<br />μ' ένα παλιό σαράβαλο, αφημένο<br />στην αφή των πουλιών. Χωρίς πόρτες,<br />τσακισμένο, παραμορφωμένο και σκουριασμένο.<br />Απόχρωση στερεής τέφρας<br />που κάθε μέρα λιγόστευε τη σκιά της.<br />Το στοιχειωμένο σίδερο έθρεψε στα στίγματα της<br />σκουριάς το πλήθος που τ' αγκάλιασε.<br />Την πρώτη παρουσία. Μύριζε δέρμα και φρεσκομπογιά.<br />Μια ζάλη μεθούσε τα χέρια που μανουβράραν το τιμόνι.<br />Το στοιχειό του χωραφιού<br />στη μοίρα του τώρα - ίδια η μοίρα -μιλάει με τον αγέρα,<br />τη βροχή και το χώμα.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-87640353052599362912010-01-18T09:36:00.000+02:002010-02-11T07:43:38.461+02:00ΦΑΡΑΓΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝΠεραστικοί μαχόμαστε λαθραία<br />την παράταιρη ιαχή του συρφετού.<br />Γλυστράμε στα φαράγγια των αγγέλων<br />στο βαθύ ποτάμι που χάραξε το βάραθρο<br />έπνιξε τη φωνή πήρε πίσω το λευκό, γυμνό τους σώμα<br />και τους έριξε σε ξένα σκοτάδια.<br />Αγκυλώνουμε τους ώμους<br />μέχρι που τα σώματα πια<br />να μην ξεχωρίζουν απ' τις λείες πέτρες<br />που σμίλεψε απαλύνοντας η τριβή των δειλινών<br />κι οι κορεμένοι πόνοι.<br />Εμμένουμε στο χαλασμό του λευκού<br />ανάβοντας κεριά<br />στην αγρυπνία της θνητής στιγμής και της διάψευσης.<br />Κι οι πέτρες στην τριβή της αέναης παρουσίας<br />μέχρι το στίγμα της τέφρας<br />μέχρι τους σπόρους της γης.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-33645926361595652492009-12-31T12:05:00.000+02:002009-12-31T12:06:08.844+02:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2PwlzepMhdSEcx29YSiCoBti_alZPH5fErRTiwLkQYJDJfhq-uYtKJZyfvOUmUAiEuwySbdFALrbC9ql8xEx_0m0cfCAynBKa6BOW5wChgiYs7DYCMY37_toAr-540JsmQ2NCu55Slws5/s1600-h/happy-new-year!-wallpapers_7729_1024x768-2.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 400px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2PwlzepMhdSEcx29YSiCoBti_alZPH5fErRTiwLkQYJDJfhq-uYtKJZyfvOUmUAiEuwySbdFALrbC9ql8xEx_0m0cfCAynBKa6BOW5wChgiYs7DYCMY37_toAr-540JsmQ2NCu55Slws5/s400/happy-new-year!-wallpapers_7729_1024x768-2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5421339485873362642" border="0" /></a>Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-58004524966890659122009-12-20T17:02:00.000+02:002009-12-20T17:03:16.066+02:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-R-ChA-OBwTSw8HgD1C6D49vZvWS6EKszi7LTJge-rJd-8IeKVelZm5y8l5MY8TERcQv-XMUHqzgaN1khEnNDNzj5Ribfp7spYPO0tPDagCCuEopRfy7HpcG8fMP35unJJGzFyqiSURSM/s1600-h/3d+Ice+Christmas+Wallpaper.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-R-ChA-OBwTSw8HgD1C6D49vZvWS6EKszi7LTJge-rJd-8IeKVelZm5y8l5MY8TERcQv-XMUHqzgaN1khEnNDNzj5Ribfp7spYPO0tPDagCCuEopRfy7HpcG8fMP35unJJGzFyqiSURSM/s400/3d+Ice+Christmas+Wallpaper.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5417334077343029202" border="0" /></a>Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-54354568655952474912009-12-20T17:00:00.000+02:002009-12-20T17:01:46.614+02:00ΙΣΚΙΟΙΓυρνάμε στα χαλάσματα.<br />Αγγίζουμε τις ρωγμές των χτισμάτων<br />επιπλέοντας στα υγρά θεμέλια των έργων μας.<br />Ανηφορίζουμε το παλιό μονοπάτι<br />στοιχειωμένοι από πνεύματα παλιά πούμας γητεύουν.<br />Στην κορφή άλικες γλώσσες βάφουν τον ήλιο που βασιλεύει τροπαιοφόρος<br />στη χώρα των αιμάτινων ίσκιων.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-58296883693750418322009-11-25T16:10:00.000+02:002009-11-25T16:09:30.379+02:00ΤΗΣ ΤΑΒΕΡΝΑΣΠαραπανίσιο κρέας μας μυρίζει εδώ<br />και κρασί μπρούσκο<br />ξεπλένει τα κρίματα.<br />Λέξεις απ' τα δόντια βγαλμένες<br />λουλούδι άγριο, χωρίς άρωμα,<br />οσφραίνονται...<br />Μα να... Βαθιά ανάσα πύρωσε τον αγέρα.<br />Ένα κύμα απ' τα ερέβη<br />έστειλε τις πνιγμένες φωνές<br />στον κόσμο της νύχτας<br />όταν οι ψυχές σαν υπνοβάτες ορθώνονται<br />καλώντας τα μύχια πάθη μας.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-2499256871962781402009-10-22T11:00:00.000+03:002009-10-22T11:26:24.427+03:00ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΔεν μπορούμε να φορέσουμε τη σιωπή.<br />Το πρόσωπο συσπάται<br />κι απαλείφει τη μάσκα.<br />Οι γραμμές απλώνονται στο πρόσωπο<br />να σημαδέψουν την έγνοια.<br />Στα μάτια ιριδίζουν τα πάθη<br />κι αυτά τα χείλη<br />δε σφραγίζουν τον κόσμο.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-3921732133158078552009-10-11T16:48:00.000+03:002009-10-11T18:04:58.389+03:00ΚΑΛΕΣΜΑΗ χαμένη ευωδιά του Νάρκισσου<br />καθρέφτης της άρνησης.<br />Έξω βουίζει η μέλισσα<br />τη μέθη των αρωμάτων μετουσιώνοντας.<br />Κουβαλεί το προζύμι.<br />Πέφτει. Μια άλλη<br />παίρνει τη θέση της στη γη.<br />Κι ο στοιχειωμένος αχός της σελήνης<br />χορεύει στα δέντρα<br />και τις ανάσες της ζωής.<br />Στα τρύπια ρούχα του ερημίτη.<br />Στους τάφουςκαι την αχλύ των ψυχώνΓιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-15351485942949346462009-09-13T08:21:00.000+03:002009-09-13T08:22:03.563+03:00ΕΔΕΜΓυρεύουμε ένα δέντρο<br />να κρυφτούμε.<br />Να λυθούν οι πλάνες<br />στο οξύ αγιάζι των ίσκιων.<br />Στο θρόισμα της σιγανής φωτιάς.<br />Στην αρμυρή ηδονή της θάλασσας.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-87744430307740607742009-08-29T21:42:00.000+03:002009-08-29T22:29:16.769+03:00Κραυγή της ΆνοιξηςΑγγίζω τη φωνή<br />κι ο νους μου σαλεύει.<br />Λευκό του ριγους.<br />Των αθώων στεναγμών.<br />Λευκό της πέτρας που ακινητεί προσμένοντας.<br />Της αέναης αφής.<br />Της αμφίδρομης ροής.<br />Της πλήρους αποδοχής και άφεσης.<br />Λευκό των βέβαιων χρόνων.<br />Άτρωτη όχθη στων ημερών την οργή.<br />Γυμνό βύθισμα στο γενναίο φως<br />που χύνεται στο λευκό χέρι<br />και σε παίρνει πέρα<br />στην ανελέητη κραυγή<br />της Άνοιξης.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-58131101532223975112009-08-15T08:10:00.000+03:002009-08-15T08:11:39.789+03:00ΠΟΙΗΤΕΣΟι ποιητές πασκίζουν να υποτάξουν<br />σε μορφές μυστικές τους βυθούς του κόσμου<br />Σταλαγματιές αιμάτινες<br />αντιφεγγίζουν την τέχνη τους<br />σε στέρεα σχήματα<br />με χιλιάδες χρώματα και διαθέσεις<br />να σφραγίζουν τη μοίρα των ανθρώπων.<br />Πέφτει ο ήλιος<br />κι απλωμένοι στη γη<br />σκάβουν λαγούμια<br />να φυλάξουν τα όνειρα.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-38921752104898714322009-08-08T21:46:00.000+03:002009-08-08T22:52:14.141+03:00Σε ξέρω.Σε ξέρω.<br />Διαβάζω τα βάθη της ζωής μας<br />στο θολό νερό της ιστορίας.<br />Κανένα ριζικό<br />δεν μπόρεσε ν' αλλάξει<br />την καθάρια σου κίνηση.<br />Καμιά επιτήδευση δεν άγγιξε<br />το χλωρό γέλιο της ψυχής σου.<br />Σε ξέρω.<br />Είσαι η αιώνια σπορά<br />που σχίζει τη γη<br />και λευκαίνει τ' άστρα.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-69552127780650289532009-07-21T14:34:00.000+03:002009-07-21T14:34:27.449+03:00ΜΟΡΦΟΥ 1997Δρόμοί στενοί<br />και πόρτες ανοιχτές.<br />Περνούσαμε γιασεμί τ' απόγευμα<br />-χαϊμαλιά της πρώτης αγάπης -<br />Αλυσίδες απλώναμε<br />τις ευωδιές των παθών<br />στις διαδρομές των υγρών ονείρων<br />και χτίζαμε τα θεμέλια μας<br />στα ριζωμένα στη γη<br />λευκά αγγίγματα<br />της πρώτης κι ανεξίτηλης γεύσης.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-90547371190019286692009-07-14T11:24:00.000+03:002009-07-14T11:24:32.969+03:00ΕΚΚΡΕΜΕΣΕίναι ο Θρήνος της ματαίωσης<br />που πέφτει σιγαλή βροχή στο αίμα<br />για όσα στιλπνά χαμόγελα σε κάλεσαν<br />σε πρόσμεναν σαν γιορτή.<br />Και συ μόνο τα κοίταξες<br />με κείνη την πίκρα των αδέξιων καιρών<br />γυρίζοντας το νήμα της ψυχής<br />στο αδήριτο της στερνής γνώσης.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-90474255400135884812009-06-29T13:45:00.000+03:002009-06-29T13:48:51.791+03:00ATITΛΟΕίναι κάποιοι που μιλάνε<br />κι όταν όλα τα χείλη σιωπούν.<br />Είναι κάποιοι που χαμογελάνε<br />κι όταν όλα τα θηρία καραδοκούνΓιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-33494967637250652932009-05-20T10:38:00.000+03:002009-05-20T10:38:55.332+03:00ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΙΠνίγουμε τις στιγμές μας σε μια στάλα της έγνοιας<br />σέρνοντας πίσω μας μικρούς κι ασήμαντους φόβους<br />που βαραίνουν τα βήματα<br />ταράζουν τα όνειρα<br />κι εξασθενίζουν τα χέρια.<br /><br /><br />Κι όταν ξαφνικά συναντούμε τους άλλους<br />με τον αιώνιο σταυρό στους ώμους<br />τις πληγές που δεν κλείνουν<br />και κείνο το χαμόγελο<br />της απόλυτης επίγνωσης του μαρτυρίου<br />στεκόμαστε με δέος και κοιτάμε.<br />Όπως κοιτάμε την εικόνα ενός αγίου<br />κρύβοντας αμήχανα τη ντροπή μας<br />πίσω απ το χαμόγελο<br />της ύστατης μεταμέλειας.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-83261038826436270882009-05-12T23:10:00.000+03:002009-05-12T23:13:02.181+03:00ΩΡΑ ΚΑΛΗΈρχεται κάποτε η ώρα<br />που μιλά η αυγή<br />και καλπάζουνε στα λιβάδια<br />των τρελών καιρών και του νοτιά.<br />Ανατριχίλα του κορμιού<br />σα γνώση του θανάτου<br />κοχλάζει το αίμα.<br />Ταράζει τ' ακραίο κύτταρο<br />Άνοιξε πανιά<br />κι έβαλε πλώρη<br />για ταξίδια και την άγρα των πουλιών.<br />Ώρα καλή<br />στον ήλιο και το σκοτάδι των κοχυλιών.<br />Ώρα καλή<br />στους ανέμους που κρατάνε<br />της αγάπης το λυγμό και το φανέρωμα.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-87365244571010324832009-05-01T22:33:00.000+03:002009-05-01T22:33:13.507+03:00ΣΤΟΥΣ ΒΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΕΙΠΩΤΟΥΚόκκοι της άμμου<br />χαϊδεύουν τα μέλη.<br />Γράφουν μορφές στον κύκλο του αίματος.<br />Πόθοι - πόνοι βαθιοί της μοίρας -<br />στις κόρες των ματιών που συναντήθηκαν.<br />Ένα κύμα στα μέλη.<br />Ένα μαχαίρι από ήλιο<br />χάραξε το γυμνό σώμα<br />βυθίζοντας το φως<br />σ' αμμουδερά πηγάδια.<br />Θαλασσινά νερά<br />στέγνωσαν τη δίψα μαςΓιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7886494605986733245.post-86164871297163367292009-04-20T14:34:00.001+03:002009-04-20T14:58:07.687+03:00ΣΤΑ ΚΑΤΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΑΠΝΟΙΑΣΜα τι γυρεύεις στο απάνεμο σπήλαιο;<br />Καταφύγιο χωρίς φεγγάρια<br />Αναβλύζουν τα όνειρα<br />Δαίμονες ντυθήκαν<br />για να μπορέσεις να ξορκίσεις<br />το δόλο της ζωής<br />την αρπαγή του αγέρα.<br />Νερό, νερό που σπάζει<br />στην άκρη της βαθιάς κουφάλας.<br />Νερό που αναβλύζει<br />τη λαχτάρα των εφησυχασμένων.<br />Νερό, καταφύγιο στα κατάρτια της<br />άπνοιας.<br />Νερό , να ξεπλύνουμε την ξεβαμμένη<br />σκόνη<br />της ακμής των αετών.<br />Νερό , νερό<br />να ξεπλύνουμε την ψυχή μας.Γιάννης Ποδιναράςhttp://www.blogger.com/profile/05388198729084336463noreply@blogger.com4