17 Μαρ 2009

ΠΕΡΑ ΑΠ ΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ

Ο γέρος στο έρημο νησί
λάξεψε την αδρή μορφή του
στην πάχνη της αυγής.
Το πρώτο φως βλόγησε τη μοναξιά του
κι ο αγέρας γύρισε πίσω το τραγούδι της Θάλασσας.
Η καρδιά του άδραξε τους ήχους της γης.
«Λεν έχω πού ν' ακουμπήσω την ευχή μου.»
Μια αστραπή στα μάτια
χύθηκε βαθιά,
πέρα από τον ορίζοντα.

6 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Γιάννη μου καλορίζικο το blog σου.
Εύχομαι να γράφεις και να το γεμ΄΄ισεις με τα υπέροχα ποιήματα σου

Yiannis είπε...

Ανδρέα μου σ ευχαριστώ θερμά για την ευγένεια της ψυχής σου κ τα καλά σου λόγια.Επίσης ευχαριστώ θερμά τη Μαρία Νικολάου που με τόσο μόχθο κ αγάπη δημιούργησε αυτη την ιστοσελίδα.θερμές ευχαριστίες κ στη Βίκυ, τη Σοφία κ τον Σπύρο για την πολύτιμη προσφορά τους κ τη συμπαράσταση τους στο έργο μου.Νάστε όλοι καλά

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

"Η καρδιά του άδραξε τους ήχους της γης"

Μου θυμίζει έντονα τον πατέρα μου.
Σε κείνον με πήγαν οι λέξεις σου.
Καλό σου βράδυ.

Yiannis είπε...

Καλό σου βράδυ Σοφία.Αυτό που μου συμβαίνει τελευταια θυμαμαι κ εγώ έντονα τον πατέρα μου.Θα τον βρείς σε άμεση αναφορά στο ποίημα ΕΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟ ΘΟΛΟ κ επίσης στο ποίημα ΠΑΛΜΟΙ.Αυτό που θυμαμαι έντονα είναι η απόσταση που κρατούσαν αυτοί οι άνθρωποι χωρίς όμως να χάνουν την τρυφερότητα τους έστω κι ας μην την εξέφραζαν με λόγια.Κι όμως ασκούσαν μια βαθιά υπόγεια, υποσυνείδητη επίδραση στη ψυχή που μόνο τώρα είμαστε σεθέση να αντιληφθούμε

Μαρια Νικολαου είπε...

Kαλησπέρα Γιάννη
Αρκετες μερες χωρις ιντερνετ εμεινα εκτος...
Να σε ευχαριστησω μιας και ελαβα το βιβλιο.
Μολις τελειωσω καποια πράγματα που εχω να κανω θα σου βαλω καποια απο τις πιο κατω εγγραφες πρώτη.
Να γινεται μια ανανεωση να διαβαζουν και τις αλλες

Yiannis είπε...

Kαλησπέρα Μαρία σ ευχαριστώ θερμά για όλα'