20 Μαΐ 2009

ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΙ

Πνίγουμε τις στιγμές μας σε μια στάλα της έγνοιας
σέρνοντας πίσω μας μικρούς κι ασήμαντους φόβους
που βαραίνουν τα βήματα
ταράζουν τα όνειρα
κι εξασθενίζουν τα χέρια.


Κι όταν ξαφνικά συναντούμε τους άλλους
με τον αιώνιο σταυρό στους ώμους
τις πληγές που δεν κλείνουν
και κείνο το χαμόγελο
της απόλυτης επίγνωσης του μαρτυρίου
στεκόμαστε με δέος και κοιτάμε.
Όπως κοιτάμε την εικόνα ενός αγίου
κρύβοντας αμήχανα τη ντροπή μας
πίσω απ το χαμόγελο
της ύστατης μεταμέλειας.

12 Μαΐ 2009

ΩΡΑ ΚΑΛΗ

Έρχεται κάποτε η ώρα
που μιλά η αυγή
και καλπάζουνε στα λιβάδια
των τρελών καιρών και του νοτιά.
Ανατριχίλα του κορμιού
σα γνώση του θανάτου
κοχλάζει το αίμα.
Ταράζει τ' ακραίο κύτταρο
Άνοιξε πανιά
κι έβαλε πλώρη
για ταξίδια και την άγρα των πουλιών.
Ώρα καλή
στον ήλιο και το σκοτάδι των κοχυλιών.
Ώρα καλή
στους ανέμους που κρατάνε
της αγάπης το λυγμό και το φανέρωμα.

1 Μαΐ 2009

ΣΤΟΥΣ ΒΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΕΙΠΩΤΟΥ

Κόκκοι της άμμου
χαϊδεύουν τα μέλη.
Γράφουν μορφές στον κύκλο του αίματος.
Πόθοι - πόνοι βαθιοί της μοίρας -
στις κόρες των ματιών που συναντήθηκαν.
Ένα κύμα στα μέλη.
Ένα μαχαίρι από ήλιο
χάραξε το γυμνό σώμα
βυθίζοντας το φως
σ' αμμουδερά πηγάδια.
Θαλασσινά νερά
στέγνωσαν τη δίψα μας