Δρόμοί στενοί
και πόρτες ανοιχτές.
Περνούσαμε γιασεμί τ' απόγευμα
-χαϊμαλιά της πρώτης αγάπης -
Αλυσίδες απλώναμε
τις ευωδιές των παθών
στις διαδρομές των υγρών ονείρων
και χτίζαμε τα θεμέλια μας
στα ριζωμένα στη γη
λευκά αγγίγματα
της πρώτης κι ανεξίτηλης γεύσης.